Integratieve kindertherapie is een vorm van kortdurende en vooral leuke psychotherapie, waarbij de therapeut zich rechtstreeks richt tot het kind met zijn/haar klacht. Integratief wil zeggen geïntegreerd, in zijn geheel kijken naar het kind met zijn karakter en eigenschappen. Er wordt binnen de therapie geïntegreerd gewerkt aan het symptoom én vooral het onderliggend probleem. Dit is effectiever dan alleen symptoombestrijding. Ook wordt er geïntegreerd gekeken naar de samenhang tussen het kind, de klacht, het systeem/omgeving waar het kind zich in bevindt en de mogelijkheden hierin.

Geïntegreerd zijn ook de verschillende therapeutische modellen.(gedrags-,cognitieve-, spel-, drama-, provocatie-, gespreks-, systeemtherapie, EFT. etc.) Deze zijn complementair samengevoegd vanuit diverse stromingen en visies in de psychotherapiewereld en worden overstijgend ingezet. Dat houdt in dat veel spelmiddelen, speelmogelijkheden en therapeutische vormen speciaal worden afgestemd op het kind. Zo sluit de therapie aan bij het kind en niet andersom. Ieder kind krijgt een eigen behandeling op maat.Deze werkwijzen maakt de therapeut tot een integratieve therapeut.

Ontwikkelingsfasen in een kinderleven volgen elkaar snel op. Belemmeringen hierin kunnen op termijn en in volwassenheid tot problemen leiden. Vroegtijdige hulp kan veel voorkomen.
Bij bekijken/beoordelen van gedrag blijkt dat de karakterkenmerken, omgeving-, en/of situatiefactoren en de manier waarop het kind met die karaktereigenschappen daar op reageert en mee om gaat veel te lijken op diverse diagnoses. Het is van belang om te onderzoeken hoe dit zich tot elkaar verhoudt, alvorens een diagnose te stellen. De ervaring leert dat bij beëindiging van kindertherapie er meestal geen noodzaak meer is tot het stellen van een diagnose. Mocht dit tijdens het traject wel nodig blijken te zijn dan wordt er een doorverwijzing gegeven.

Uitgangspunt is dat het kind op bewust en onbewust niveau veel signalen uitzendt over het probleem en de mogelijke oplossing. Kinderen geven op hun eigen wijze aan op welke manier ze het beste geholpen kunnen worden. Om dat duidelijk te krijgen worden door de therapeut verschillende (psycho)therapeutische technieken ingezet.
Het helpt niet als we als opvoeders een oplossing aandragen. Pas als het kind zijn eigen oplossing heeft gevonden, beklijft deze. Het kind kan deze dan ook toepassen. Dit wordt door de kindertherapeute vertaalt naar de omgeving (gezin, school) Dit gebeurt door coaching, counseling en mediation.
Kinderen en ouders zullen snel positieve veranderingen bemerken en de kinderen komen erg graag naar de therapie.